همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: 2 مرد تنومند با طنابی که در دستانشان جانمایی شده بود تلاش می کردند تا مانع از افتادن درختان کهنسال خیابان ولی عصر(عج) شوند اما چند وقت است که شهروندان منطقه 3 با جای خالی این مجسمه مواجه شده اند و کنجکاوند بدانند این مجسمه ها کجا رفته اند. برای شنیدن داستان جابه جایی این مجسمه ها که حالا نامشان به «برادران غول پیکر» تغییر یافته است سراغ «مجید احمدی» سازنده این مجسمه ها رفتیم.
چرا این مجسمه ها جابه جا شدند؟ به نظر نمی رسد که کار آسان و راحتی باشد؟
واقعاً جداکردن این مجسمه ها از آن محل قبلی خیلی سخت بود. 3 مجسمه که در حالت خمیده 4 و نیم متر ارتفاع دارند و به دلیل حجمی که داشتند این جابه جایی با جرثقیل انجام شد. کندن و نصب دوباره آنها کار سختی است اما به درخواست شهرداری انجام شد و اکنون در منطقه 2 نصب شده اند.
این مجسمه ها با فضای خیابان ولی عصر(عج)همخوانی بیشتری نداشت ؟
قطعاً زمان طراحی و ساخت مجسمه ها، این موضوع را در نظر گرفته بودیم که قرار است کجا نصب شود و چه پیامی را به مخاطب منتقل کند. 2 درخت چنار که کج شده بودند و این مجسمه ها با طناب درخت ها را نگه داشته بودند اما وقتی جابه جا شد با توجه به حجم مجسمه ها و فضای محدودی که در خیابان ستارخان داشت نمی شد همچین پیامی را به مخاطب منتقل کرد. بنابراین مجبور شدیم طناب را به تیر چراغ برق وصل کنیم و البته اسم این مجسمه ها هم، تغییر و شهرداری نام« برادران غول پیکر» را برای آنها انتخاب کرد.
این دغدغه محیط زیستی در آثار دیگر شما هم دیده می شود؟
بله. در خیابان ولی عصر(عج) بین خیابان های عباس آباد و مطهری درختی هست که سعی کرده ایم با اجرای طرحی روی آن توجه مخاطب را به اهمیت حفظ درختان جلب کنیم. روی تنه خشکیده درخت طرحی زده ایم که پوسته اش با زیپ باز می شود و یک مداد از آن بیرون می آید. طرح دیگر هم در حال آماده کردن داریم به نام« کودک درون» که احتمالاً در خیابان جهان کودک نصب شود.
این مجسمه ها هر کدام پیامی را به مخاطب منتقل می کند. فکر می کنید تماشای آثار هنری با دغدغه زیست محیطی چقدر می تواند در جلب توجه شهروندان مؤثر باشد؟
این درختان کهنسال یکی یکی در حال خشک شدن هستند. خیلی ناراحت کننده است. بریدن این درختان خشکیده خیلی راحت است؛ طوری بریده می شوند که انگار که هیچ وقت درختی آنجا نبوده. اما با اجرای یک اثر هنری روی تنه خشکیده آنها هم به زیبایی شهر کمک می شود و هم امیدواریم که مسئولان و شهروندان با دیدن این آثار به فکر بیفتند تا مانع خشک شدن درختان شوند. شاید تلنگری باشد برای اینکه بیشتر مراقب درختان شهرمان باشیم و به راحتی آنها را از دست ندهیم.
مجسمه های شهری در هویت بخشی به محله ها چقدر تأثیر دارد؟
خیلی. واقعاً تأثیر دارد. خیابان ولی عصر(عج) با چنارهای کهنسالش شناخته می شود. این مجسمه های حافظان محیط زیست کاملاً با محیط، سازگار و جزیی از محیط شده بود. اگر قرار است مجسمه ای در یک محله نصب شود باید با محیط هماهنگ باشد؛ نه اینکه به وصله ناجوری در آن محیط تبدیل شود. سعی ما این بوده که کارمان به زیبایی محیط و محل نصبش کمک کند اما وقتی جابه جا می شود دیگر کار دست ما نیست. تصمیمی است که شهرداری گرفته و وقتی با هویت محله دیگر هماهنگ نباشد نمی تواند آن پیام و هدف اصلی از ساخت مجسمه را به مخاطب منتقل کند.
نصب مجسمه ها در یک محله می تواند احساس تعلق خاطری میان شهروندان نسبت به یک محله را تقویت کند؟
بله. در طول مدت یک ماه و نیم که در حال نصب این مجسمه ها در پیاده رو بوستان ملت بودیم مردم تشکر می کردند از اینکه به محیط زیست توجه شده. زمان جابه جایی این مجسمه ها، مردم از ما می پرسیدند کجا دارید می برید و ناراحت بودند.کار دیگری هم داشتیم که اسمش ننه سرما بود و ابتدا در بلوار اندرزگو منطقه یک، نصب و بعد سمت تهرانپارس نصب شد. مسئولان شهرداری نظرشان این است که مجسمه ها در شهر جابه جا شوند تا تمام شهروندان در محله های مختلف بتوانند این آثار هنری را تماشا کنند.
آثار هنری به خصوص وقتی ما این آثار را در ابعاد بزرگ در فضای شهر ببینیم در تلطیف فضای شهری و ارتباط شهروندان با هنر چه تأثیری دارند؟
این آثار وقتی در ابعاد کوچک کار شود شاید نتواند توجه شهروندان را جلب کند اما وقتی در ابعاد بزرگ ساخته می شود دید بهتری دارند و توجه بیشتری را به خود جلب می کنند. اما باید به ویژگی های هر منطقه توجه کنیم. ما نمی توانیم در منطقه ای که فضای متراکم دارد و عرض پیاده روها محدود است کار بزرگ انجام دهیم. هم از نظر بصری و هم از نظر ترافیکی مشکل ایجاد می کند. مجسمه ای در بزرگراه همت بعد از پل شهید ستاری نصب شده که 8 متر ارتفاع دارد، مجسمه آتش نشان در بزرگراه شیخ فضل الله هم 8 متر ارتفاع دارد. این مجسمه ها متناسب با آن محیط هستند و شهروندان هر روز آنها را می بینند. کارهای هنری در ابعاد بزرگ اگر فضای مناسبی برای نصب داشته باشد بازخورد بهتر و بیشتری دارد.
آثار هنری که در شهر نصب می شوند حتماً باید حاوی پیامی باشند؟ آیا این پیام باید خیلی ساده منتقل شود یا بیننده را به تفکر وا دارد؟
هر دو موضوع باید مد نظر گرفته شود. اگر مخاطب را به فکر وادارد تأثیر بهتری دارد اما به شرطی که آن پیام واقعاً قابل درک باشد. ما کارهایی داریم که مخاطب عام به سختی می تواند پیام را درک کند. اگر یک اثر هنری در شهر نصب و اجرا می شود چه بهتر که هم از نظر زیبایی شناسی، قابل بحث و هم پیامی پشتش باشد اما یک سری کارها را هم می بینیم که مفهومش برای خود هنرمندان هم قابل درک نیست. به هر حال شهرداری باید تمام سلایق را در شهر در نظر بگیرد.
نظر شما